GUITAR HARMONY - Szkoła gry Konrad Jeremus

	START BIO O SZKOLE PROGRAMY WYDARZENIA KONTAKT

BIO

> bio
> doświadczenie
> referencje
> zdjęcia
> filmy
> audio
> prasa
> linki

Na gitarze zacząłem grać wcześnie, bo w 9 roku życia, stawiając pierwsze kroki pod okiem starszego brata Mariusza, świetnego muzyka i pedagoga. To on pokazał mi wszelkie zawiłości związane z muzyka, grą na gitarze, ale nie tylko…także z interakcją międzyludzką na poziomie zespołu.

Wiedział na tym polu bardzo wiele, gdyż sam w bardzo wczesnym wieku, był kompozytorem oraz współzałożycielem bardzo znanego jak na ówczesne czasy, zespołu Rezerwat. Chłopaki spotykali się u nas w domu na próby, więc siłą rzeczy mój młody, chłonny jak gąbka umysł pił całą tę rockandroll’ową atmosferę, spowitą gęstym jak ściana smogiem papierosowym.

Uwierzcie mi nie palę, ale do tej pory toczy mnie choroba zwana rock and roll’em! Choroba, bez której nie mogę żyć.

DOŚWIADCZENIE

> bio
> doświadczenie
> referencje
> zdjęcia
> filmy
> audio
> prasa
> linki

W wieku 12 lat po przesłuchaniu do szkoły muzycznej I stopnia, jako szczególnie uzdolnionemu uczniowi, zaproponowano mi jednoczesną naukę w Akademii Muzycznej w Łodzi u prof. Kazimierza Kowalczyka na Wydziale Gitary. Było to dla mnie duże wyróżnienie.

Tak się składa, że zawsze w zespole byłem najmłodszy, co pozwoliło mi szybciej rozwijać się i uczyć od moich starszych i bardziej doświadczonych kolegów. Zawsze grałem z lepszymi od siebie!

Przewinąłem się przez masę zespołów o większej lub mniejszej świadomości muzycznej. Wspomnę tylko o tych, które moim zdaniem wywarły na mnie największy wpływ.

Zespół Czakram

W pierwszym zespole zagrałem mając 13 lat, zespół nosił nazwę Czakram. Zagraliśmy na wielu ogólnopolskich festiwalach, zdobywając kilka nagród dla całego zespołu, ale też i dla mnie indywidulanie.

Pierwsze koncerty… i stres. Im wcześniej stykamy się z tym zagadnieniem, tym łatwiej sobie z tym później poradzić. Sami zauważycie, o czym mówię jak będziecie musieli zacząć utwór w wolnym tempie, a serce będzie wam biło jak oszalałe. Nie jest to wcale takie proste. Trzeba bardzo uważać, aby „utworu nie zagonić”.

Jaką naukę wyniosłem z tego doświadczenia?
Grając z zespołem Czakram, po raz pierwszy dowiedziałem się, że bas powinien chodzić razem ze stopą, a gitarzyści powinni szukać tzw. powietrza we frazie.

Projekt nagrania utworu SCHIZOFRENIA

Utwór ten nagrałem z:
Mietkiem Jureckim (polski basista, gitarzysta, kompozytor i aranżer, współpracujący z Wojtkiem Pilichowskim i Krzysztofem Ścierańskim oraz współtworzący z Jackiem Królikiem i Ryszardem Sygitowiczem zespół Giganci Gitary. Zespoły, w których grał: Budka Suflera, Logo, Vintage, Riders)
Strona Mietka Jureckiego: http://www.jurecki.art.pl/

Tomasz Łosowski (polski perkusista, producent muzyczny i kompozytor, wszechstronny muzyk sesyjny). Zespoły w których grał: Kombi, Orange Trane, Squad, ΠR2. Nagrywał ponadto z takimi wykonawcami jak: Blenders, Kapela Przyjaciela, Robert Janson, Renata Dąbkowska, Jacek Gawłowski, Kuba i Maciek Molęda, Marcin Duński, Mikołaj Majkusiak czy Marek Biliński.

Zespół Leafless Tree

Dlaczego był to dla mnie tak ważny moment?
Ten zespół uwrażliwił mnie na zupełnie inny gatunek muzyczny niż ten, w którym wcześniej poruszała się moja muzyczna estetyka. Muzyka tego zespołu była pełna wysublimowanych harmonii.

Grając wcześniej prostego rocka,siłą rzeczy musiałem słyszeć o wiele więcej…o wiele więcej wiedzieć chociażby z harmonii muzyki, podejściu do frazy, gdzie wrażliwość i wiedza łączą się tworząc niesamowity muzyczny obraz. A więc przyszedł czas, gdzie proste równoległe kwinty, zamieniłem na dominanty wtrącone, naszpikowane alteracjami…gdzie jeden zły składnik psuje smak idealnie przygotowanej wcześniej potrawy.

Poza tym na tym etapie doświadczeń zespołowych, nauczyłem się także na czym polega twórcza współpraca w zespole, i jak wygląda model pracy na próbach.
Strona zespołu Leafless Tree: https://www.facebook.com/pages/Leafless-Tree/114541348559488

Zespół Proletaryat

Za sprawą zespołu Proletaryat wróciłem jak syn marnotrawny na łono ciężkiego grania. Zespół ten jako ikona polskiego heavy metalu, grał na największych festiwalach jak Jarocin, Węgorzewo, Woodstock, Hunterfest etc. Pojawiły się największe sceny, po których można było się ganiać.

Czego się nauczyłem?
Grając w tzw. pierwszej lidze, zdałem sobie sprawę jak ważne jest brzmienie zespołu i nie chodzi tu tylko o Twój instrument, ale o ogólny odbiór wszystkich biorących udział instrumentów. Ważną rolę w zespole pełni realizator dźwięku, to on na koncercie pozwala na osiągnięcie zmierzonego przez zespół brzmienia. Niemniej jednak jeśli zespół sam z siebie nie brzmi, realizator niewiele wskóra podczas koncertu. Dowiedziałem się też, jak ważna jest kwestia budowania dramaturgii koncertu. Publiczność na koncercie nie toleruje nudy.

Dobry koncert, to taki, który zachowuje odpowiednią dynamikę, pozwalając na utrzymanie pewnego rodzaju napięcia w jego przebiegu, zachowując intensywny kontakt zespołu z publicznością.
Dobry koncert dostarcza publiczności niezapomnianych wrażeń i doznań estetycznych, bo koncert to swego rodzaju przedstawienie muzyczne, to show, gdzie ważną rolę poza muzyką pełni też strona wizualna, cała oprawa sceniczna, w tym też oczywiście wizerunek zespołu.

Zespół świadomy takich zagadnień zarządza dynamiką koncertu w zamierzony sposób kierując odpowiednio jego energią prowadząc swoją publiczność poprzez kolejne etapy swojego muzycznego show, zaczynając koncert od mocnego wejścia, przez spokojniejsze rozwinięcie, do mocnego punktu kulminacyjnego, a następnie rozładowanie napięcia i mocne zakończenie, które zostaje w pamięci ludzi.

Jest jeszcze jedna ważna rzecz dla mnie z tego etapu doświadczeń zespołowych, mówiąca o tym jak ważną siłę mają nasze marzenia i pragnienia połączone z wytrwałą pracą nad sobą. Odkąd pamiętam zawsze byłem fanem tego wspaniałego zespołu. Patrzyłem na plakat Proletaryatu na mojej ścianie w pokoju i marzyłem, żeby móc zagrać choćby support przed nimi. A jednak, przez mój upór, determinację i ciężką pracę dane mi było zagrać nie support, a razem z moimi idolami na scenie. To wspaniałe uczucie!!!
Strona zespołu Proletaryat: http://www.proletaryat.com.pl/v2/index.php?strona=zespol

Zespół Konrad Jeremus Band

Z zespołem tym zagrałem liczne koncerty w kraju, także na największych targach sprzętu muzycznego w Krakowie z ramienia Music Info. Byłem także zaproszony do wzięcia udziału w koncercie (Polskie G3 Plus) wzorowanym na ogólnoświatowym G3, gdzie grali najlepsi gitarzyści. Oczywiście mówimy o naszych polskich gitarzystach. Niemniej jednaj było to ogromne wyróżnienie dla mnie.

Grzegorz Rybicki – jedna z najważniejszych osób w Music Info. Grześkowi najprawdopodobniej spodobał się sposób w jaki łapałem „kleszczowy G-dur” ;) i dlatego zaproponował mi współpracę. Efektem czego była promocja gitar znakomitej firmy Music Man. Moje nazwisko widniało przez 2 lata na ogólnoświatowej stronie Ernie Ball’a i z czego byłem szczególnie dumny.

Myślę, że bez takich osób jak Grzegorz wielu znakomitych artystów, a także ich sztuka nie ujrzałyby światła dziennego. Dzięki Grześ!!!
Strona firmy Music Info: http://www.musicinfo.pl/

Moje muzyczne inspiracje

Powinienem też wspomnieć o moich inspiracjach muzycznych, które zawsze obejmowały szeroki wachlarz stylów: od fusion i jazzu, poprzez rock progresywny, a na muzyce metalowej kończąc.

Moją wrażliwość muzyczną kształtowały zespoły tj.: Black Sabbath, Led Zeppelin, Rush, Dream Theater, Van Halen, The Police, …a także muzyka instrumentalna, szczególnie gitarowa: Steve Vai, Eddie Van Halen, Joe Satriani, Jason Becker, Marty Friedman, Paul Gilbert, ale też bardziej fusion’owi gitarzyści: Scott Henderson, John Scofield, Aldi Maola.

Muzyka instrumentalna, oczywiście gitarowa jest nieodzownym elementem mojej twórczości. Zgłębiając tajniki gitarowe takich wirtuozów, jak wspomniani wcześniej Becker, czy Friedman musiałem posiąść odpowiednią wiedze i technikę gitarową, aby móc swobodnie porozumiewać się w ich języku.

Będąc nastolatkiem po raz pierwszy usłyszałem Jasona Becker’a. Nie było wtedy internetu, a nowinki z Zachodu docierały do nas jak sygnał najdłuższego analogowego delay’a. Myślałem, że to jakiś żart, ale nie, ten facet grał tak naprawdę, a kompozycja jego była mistrzowska. Zrozumiałem wtedy, ile jeszcze przede mną pracy.

Jason Becker, tak samo jak Eddie Van Halen pokazali mi dalszą drogę muzyczną.
Jason od początku lat 90-tych zmaga się z ciężką chorobą, cierpi na stwardnienie zanikowe boczne. Niestety od lat już nie może grać, ale pomimo tak ciężkiej choroby cały czas komponuje. Warto wejść na stronę i poznać tego niezwykłego i utalentowanego człowieka.
Strona Jasona Becker’a: http://jasonbeckerguitar.com/

Udział w międzynarodowym konkursie Guitar Idol 2010

W 2009 roku dowiedziałem się, o corocznym, największym konkursie na świecie – Guitar Idol. Postanowiłem wziąć w nim udział, pisząc utwór, który opowiadałby o Jasonie Becker.
Okazało się, że przez większość czasu utwór For the love of Jason Becker był na pierwszym miejscu w kategorii Most Viewed na tym prestiżowym festiwalu. Konkurencja była silna. Ponad 1.500 uczestników z całego świata.

http://www.guitaridol.tv/video/59

http://topguitar.pl/newsy/artysci-newsy/polscy-gitarzysci-w-guitar-idol-iii-competition/
http://www.terazrock.pl/aktualnosci/czytaj/Trzech-Polakow-w-konkursie-Guitar-Idol_.html#more
http://www.truthinshredding.com/2010/08/konrad-jeremus-guitar-idol-2010-super.html
http://muzyczneobrazki.pl/?p=4120
http://www.antyradio.pl/Polecamy/Akcje-Specjalne/Guitar-Idol

REFERENCJE

> bio
> doświadczenie
> referencje
> zdjęcia
> filmy
> audio
> prasa
> linki

„Wołowina !!! Hell Yeah !!!! To powinno wystarczyć. Kiedy go pierwszy raz zobaczyłem na scenie, oszalałem. Tak to prawda, to jeden z nielicznych gitarzystów w tym kraju, który tworzy własne show na scenie, wie po co na nią wychodzi i jest osobną częścią koncertu.

Przyjemnie się patrzy na jego widowisko. W odróżnieniu od większości naszych gitarzystów on nie masturbuje bezsensownie gryfu, tylko niszczy wszystko co napotka na swojej drodze. Robi to w bardzo prosty sposób. Otóż Wołowina jako jeden z nielicznych opanował bardzo ważną sztukę. Swój wielki talent i warsztat łączy ze zwierzęcą ekspresja na scenie. Robi to idealnie, a co najważniejsze szczerze i przekonująco. Jestem tego pewien!!!”
Aleksander Mendyk „Olas” (Acid Drinkers)

Konrad "Wołowina„ Jeremus - Bardzo charakterystyczny styl grania, nie słyszałem, żeby ktoś inny potrafił wydawać takie dźwięki jak on. Bez ryzyka mogę powiedzieć, że jest najlepszym gitarzystą w Łodzi. Niesamowita technika, precyzja, a do tego feeling, którego jak wiadomo niektórym gitarzystom brakuje. A jeżeli ktoś nie wierzy, proponuje wybrać się na koncert, jego po prostu trzeba zobaczyć w akcji i posłuchać! Mistrzostwo techniki!!!!!!!!
Marcin Kobez (Coma)

„Chłopak spadł z księżyca dosłownie i w przenośni. Konrad Jeremus, to prawdziwy kosmita i jednocześnie jeden z najlepszych gitarzystów, jakich widziałem i słyszałem w życiu. Będzie jeszcze o nim na pewno głośno, tak jak o Pniaku swego czasu.”
Oley ( Proletaryat)

"Doskonały technik i instynktownie wyczuwający klimat gitarzysta – dbałość o brzmienie, puls, artykulacja. Aż chce się z nim grać!”
Mały (Proletaryat)

„Dawno nie czułem takiego poweru w muzie, to niesamowite - ten koleś zajebiście gra i do tego zawodowo brzmi, a jeszcze na dodatek wygrywa nieprawdopodobne solówki, których wcześniej nie było.”
Kacper (Proletaryat)

„Dwie sprawy. Po pierwsze i najważniejsze, to jesteśmy braćmi, po drugie, dla mnie gitara stała się sposobem na życie, dla niego - prawdziwą obsesją. Proszę Państwa, fakt że mamy do czynienia
z maniakiem gitary nie podlega żadnej dyskusji.”
Mariusz Jeremus (Rezerwat)

„Konrada znam od bardzo dawna, właściwie wydaje mi się, że znam go od zawsze. Zdarzało się, że z jego starszym bratem – Mariuszem odbieraliśmy go z przedszkola. W tym czasie z Mańkiem wydawaliśmy już płyty i utrzymywaliśmy się z grania. Tak więc Konrad od dziecka wiedział, jak wygląda życie muzyka rockowego. Gitary nie musiał kupować, bo w domu zawsze było ich parę, więc zaczął grać na niej bardzo wcześnie. Uważam, że jego talent pracowitość i pokora doprowadziły go do czołówki gitarzystów w naszym kraju. Jestem przekonany, że dowiedzą się w krótkim czasie Ci, którzy o tym nie wiedzą.”
Wiktor Daraszkiewicz (Rezerwat)

„Miałem przyjemność nagrywać Konrada parę lat wcześniej i muszę powiedzieć, że jego technika i lekkość w wyrażaniu myśli muzycznej wzbudziły mój podziw. Konrad ma tę dobrą cechę, że potrafi słuchać realizatora. Pamiętam, że wszystkie zaproponowane przeze mnie zmiany realizował w 100 %,
co czyni z niego świetnego muzyka sesyjnego nie pozbawionego własnego stylu.”
Paweł Marciniak (Varius Manx)

„Konrad Jeremus. Gitarzysta młodego pokolenia, którego śmiało mogę zaliczyć do grona wyróżniających się polskich gitarzystów. Swoją nienaganną techniką i wielką wrażliwością muzyczną pokazuje nam w jak inteligentny sposób można pogodzić obydwie drogi przekazania siebie samego.
Mało jest gitarzystów, którzy tak doskonale rozumieją przesłanie tworzenia samej muzyki na zasadzie czystych emocji. Konrad należy do tych rozumiejących całą istotę muzykowania, tworzenia muzyki i przelewania poprzez dźwięki tego co rodzi się w głowie i sercu na gryf gitary! Gitarzystą może być właściwie każdy. To kwestia tylko wielu godzin ciężkiej pracy nad techniką. Nie każdy natomiast może być muzykiem. Konrad natomiast jest przede wszystkim muzykiem i zarazem znakomitym gitarzystą. Słyszałem niedawno jego nagrania i jestem pod wielkim wrażeniem, jak już wspomniałem techniki i muzykalności. Mam nadzieję, że niebawem usłyszymy o nim dużo więcej po wydaniu jego debiutanckiego albumu! Z czystym sumieniem polecam Konrada wszelkim fachowym czasopismom i rozgłośniom radiowym. Z przyjemnością będę obserwował jego karierę w tej bardzo trudnej kategorii.”
Wojciech Hoffmann (Turbo)

Media o Konradzie:

• Top Guitar
4 marca br. w klubie "Luka" w Łodzi legendarna grupa PROLETARYAT, zagrała pierwszy koncert z nowym gitarzystą, którym został młody, oszałamiająco zdolny, Konrad Jeremus. Zajął on miejsce Siemiona Siemienowicz, współzałożyciela zespołu, który wyjechał na Wyspy Brytyjskie i póki co tam mu dobrze... A dla czytelników TopGuitar mamy doskonałą wiadomość: nowy gitarzysta grupy, Konrad Jeremus, od majowo-czerwcowego numeru poprowadzi warsztaty!

• Wortal Muzyczny E-muzyk
Polskie G3PLUS - po raz drugi A właściwie trzeci (nieoficjalnie). Wojciech Hoffmann ponownie zaprasza na gitarowe pojedynkowanie się tuzów polskiej gitary. Tym razem trójcę uzupełnią Anthimos Apostolis oraz Jacek Królik z Ryszardem Sygitowiczem. Podobnie jak w podczas ubiegłorocznej edycji, różnice klimatów muzycznych uprawianych przez poszczególnych muzyków gwarantują ciekawy zróżnicowany koncert – a ich wspólny występ będzie jedyną i niepowtarzalną okazją do posłuchania i obejrzenia ich razem.

Każdy z muzyków zagra z sekcją rytmiczną swój blok - 30 do 40 minut. Zwieńczeniem imprezy będzie wspólne wykonanie kilku utworów (znane standardy) 30 – 40 minut. Czyli cały koncert zamknie się w czasie 3,5 do 4 godz. Koncert odbędzie się w Centrum Kultury Zamek 5 września od godziny 20. Prócz Wojciecha Hoffmanna, Anthimosa Apostolisa oraz Jacka Królika z Ryszardem Sygitowiczem wystąpi dwóch doskonale zapowiadających się gitarzystów młodego pokolenia – Tomasz Ślotała i Konrad Jeremus.

• Teraz Rock
Jak poznaliście Konrada? Usłyszeliście go w innym zespole?
OLEY: Gdy okazało się, że nie będziemy grali z Siemionem już na 100 procent - powstał problem, kto może go zastąpić? Sprawdziliśmy kilka różnych opcji, ale żadna z nich nam nie odpowiadała. Zadzwoniliśmy z propozycją do Wiktora Daraszkiewicza z Rezerwatu... A on nadał nam temat młodego, zdolnego gitarnika Konrada Jeremusa. Nigdy go nie słyszeliśmy, a okazało się, że ten człowiek jest wziętym i uznanym „profesorem” gitary elektrycznej w Łodzi i okolicach. Dowiedzieliśmy się również, że Konrad współpracuje z „Guitar Top”. Ale przede wszystkim – i to jest dla nas najważniejsze - gra to, co trzeba, wtedy, kiedy trzeba, doskonale przy tym czując dramaturgię i temperaturę muzyki. Decyzja zapadła momentalnie, to był ten człowiek.

• TOP GUITAR listopad/grudzień 2006
Numer 7 Rok II "PROLETARYAT Z WOŁOWINĄ"
„ (…) Wśród kilku kandydatów pojawił się Konrad Jeremus, gitarzysta niemający w swoim dorobku jakiś szczególnych osiągnięć artystycznych czy fonograficznych, ale cieszący się w łódzkim środowisku opinią doskonałego instrumentalisty i nauczyciela gry na gitarze. Już pierwsza próba zespołu z Konradem przekonała wszystkich zainteresowanych, że to jest właśnie ten człowiek, którego szukali:
"Oley" (voc.): "Ten facet ma w sobie moc - to się czuję! Kiedy bierze gitarę do ręki, przechodzi metamorfozę, zupełnie jak Dr Jekyll - zmienia się z niepozornego skromnego człowieczka w prawdziwą bestię... Do tego bardzo inteligentną i podstępną! Wniósł tyle świeżości i mocy, że dopiero teraz będziemy mogli pokazać, na co nas naprawdę stać. To jeden z najlepszych gitarzystów,
których widziałem i słyszałem."